De Bastards hebben de stad achter zich gelaten. Hun huis op het platteland ruikt naar niets anders dan de zomer. Vijf meisjes en vijf jongens die in het moment leven, voor het moment. Er komt hier geen buitenstaander in de buurt, en alle insiders houden om de beurt de wacht, kussen elkaar, spelen dood. Het zijn nog kinderen. Het zijn jouw kinderen. Het zijn onze.